İçindekiler:
1980'lerin başından beri takıntılı bir hard rock/heavy metal hayranı ve koleksiyoncusuyum. İyi bir gitar riffi ve tavrı varsa ben varım.
Ölüm Işını Yapay Ajan
Yapay Ajan, 2010'dan beri Midwestern çevresini tekmeleyen ve aralarında Alice Cooper, Ace Frehley, Warrant ve Vince'in de bulunduğu geniş bir yelpazede sahneler açarak kendilerine bir isim yapan Detroit'ten dört kişilik bir hard rock grubudur. Neil. Dörtlünün dördüncü stüdyo albümü Death Ray, 2020'nin başlarında bağımsız olarak piyasaya sürüldü.
Müzikal etkiler
Sosyal medyalarına göre, grup "çekirdek türlerini" "80'lerin saç metali" olarak tanımlıyor ve ana etkileri KISS, Motley Crue ve Queens of the Stone Age. KISS karşılaştırması özellikle uygun görünüyor çünkü Yapay Ajan, Bay Stanley ve Simmons'ın yıllar önce "Detroit Rock City" adını verdiği kasabadan geliyor!
Bununla birlikte, Death Ray'in birkaç dönüşünden sonra, bana öyle geliyor ki, Yapay Ajan klasik, 80'ler tarzı sleaze ve modern hard rock/metal arasındaki boşluğu doldurmaya niyetli. Sesleri, yorgun eski okulları içine çekecek kadar melodiktir, ancak aynı zamanda genç kalabalığın kulaklarını yakalayacak sağlıklı bir 21. yüzyıl çıtırtısı dozuna da sahiptir.
Önerilen Dinleme
YouTube'da Death Ray'in on parçasını dinlediğimde, "önerilen" kenar çubuğunda çıkan diğer sanatçılardan bazıları Five Finger Death Punch, Black Label Society, Breaking Benjamin, Shinedown ve Crazy Lixx'i içeriyordu. Bu adamlar herkesin partisine gelmesi için yeterince geniş bir ağ oluşturuyor!
Şarkılar
"Eye For An Eye" albümü güzel bir gevrek notayla başlatıyor. Brad Jendza'nın iri yarı bas çalışması, gitarist Mike Elgert ve davulcu Karl Crafton'un üzerine inşa edebileceği güzel bir temel sağlıyor. Vokalist Derek Jendza'nın (sanırım Brad'in erkek kardeşi?) cesur, neredeyse punk tarzı bir hırlaması var, bu da onu melodik rock türünü aşırı doldurma eğiliminde olan yumuşak sesli güzel çocuklardan farklı kılıyor. Çok uzak çok iyi.
Spinditty'den
"Şimdi Yarasa Kimde?" Benim zevkime göre o nu-metal "zıpla, zıpla" hissi biraz fazla ama "Ölmeyi Bekliyor", cidden harika, aşağı-kirli bir şarkıyla her şeyi tekerlekli evime geri getiriyor. "The Devil Made Me Do It", harika bir single çıkaran canlı, akılda kalıcı bir marş, yerel FM istasyonumdaki modern rock müzikleri arasında kesinlikle uygun olduğunu görebiliyordum.
"Love Or Lie" 2000'lerin başındaki agro-rock müzikal DNA'sını şekerli Def Leppard tarzı korolarla birleştirmeye yönelik bir laboratuvar deneyi gibi geliyor; emin olmak için garip bir karışım, ama işe yarıyor (çoğunlukla). "Finish Yourself" ve "We All Need Heroes" dümdüz şehvetli rock'çılar ve "Always A Victim"i başlatan aldatıcı korkak bas oluğu beklenmedik bir şekilde yığın-sürücü nu-metal çarpmasına yol açıyor.
Alttan ağır "Strung Out", bozuk ama melodik bir koro ile gevrek müziğin başka bir karışımıdır (ve ayrıca bazı güzel kovboy çalışması!). Albüm, yüksek oktanlı "Do You Love Me or What?" ile sona eriyor ve bu da, işlemleri uygun bir şekilde iğrenç, cezalandırıcı bir şekilde sonlandırıyor.
Özetlemek
30 yıl önce popüler olan grupların seslerini yeniden hashlemekle yetinen birçok "retro" hard rock grubunun aksine, Yapay Ajan glam-slam-metal-jam sesini 21. yüzyıla gururla taşıyor. Benim gibi yaşlanmakta olan bir saç metali tutkunu, 90'ların sonundaki Spooky Kid veya 21. yüzyılın dijital rock'çısı olmanızın bir önemi yok, Death Ray'in kendi kanallarında bulunan herkes için küçük bir şeyleri olması zorunludur.
"Eye For An Eye"ın müzik videosu (yukarıya bakın) dikkate alınacak bir şeyse, Yapay Ajan da oldukça görsel bir grup, bu yüzden canlı bir ortamda daha da etkili olduklarını hayal ediyorum. Grupların en iyi yaptığı şey sahneye çıkmak ve insanlara rock n' roll'u getirmek!
Bu makalede yer alan Death Ray şarkıları kulağa biraz et gibi geliyorsa, Yapay Ajan'ın kontrol etmeniz gereken önceki üç sürümü de var ve şunları yapabilirsiniz:
