İçindekiler:
Karl, müzik, sanat ve yazı konusunda tutkulu, uzun zamandır serbest çalışan bir yazardır.
İlk İzlenimler
Sewnshut's Myopic, üzerinde duymak asla tatsız hale gelmeyen büyüleyici sonik keşifler içeren bir albüm. Müzikte, kaos ve çeşitlilikten ortaya çıkmış gibi görünen oldukça benzersiz bazı ses ve kalıpların yanı sıra birçok doku ve duyum var.
Myopic'te, örneğin daha kaba kenarlı synth'lerin etraflarında hareket eden yumuşak akan seslere karşı ayarlandığı ilginç dinlemeyi sağlayan genellikle karşıtlıklar vardır. Bunları dengelemek için bir karşı öğe ekleyen derin basa karşı ayarlanmış, hızla salınan sesler olabilir.
Bu albümdeki davullar genellikle müziğe benzersiz bir enerji katan kırık, tökezleyen ritimler çalar, ancak bunlar aynı zamanda daha yumuşak bir şekilde akabilir. Sewnshut'un perküsyon kullanma şekli, bu albümün nasıl bir bütün halinde örülen çok çeşitli sonik dokulardan ve şekillerden oluştuğunun bir başka güzel örneğidir.
Sewnshut'un Myopic'te bariz kaostan müzikal kalıplar geliştirmesi beni büyülüyor. Parçalara giren ve genellikle birbirinden kopuk görünen ses karmaşaları vardır ve bunlar geliştikçe, kalıplar kendilerini kurmaya ve müzikte ilerlemeye başlar. Bu sürecin gerçekleştiğini duymak ilginç.
Bu albümde çok çeşitli benzersiz synth sesleri var. Bazıları parlıyor ve parlıyor, diğerleri ise karışıma eklemek için çarpık, yankılanan veya hafif pürüzlü tınılara sahip. Tüm çeşitlilik bunaltmaz, ancak müziğin genel dokusuna yeni konular ekler.
Favori Parçalarım Analiz Edildi
İşte en sevdiğim parçalara bir bakış.
Spinditty'den
"Kaynak"
“Rimb”, zıt seslerle ilgili bir çalışmadır. Kaba kenarlı seslerin açık alan boyunca dalgalar halinde yıkanmasının yolunu, yavaşça yüzen synth hattı boyunca sürüklenen ve hepsinin altında hareket eden derin bas ile kontrast buluyorum. Parça boyunca akan aktif vuruşla birlikte müzikte gezinip zıplarken hassas, dans eden lead synth'e çekildim.
“Mandallı Koltuk değnekleri”
Sevdiğim “Mandallı Koltuk değnekleri”nde güçlü bir açık alan hissi var. Ayrıca, derin bas yavaşça parçaya düşmeden ve biraz düzensiz bir vuruş, bu derin bas yıkamalarıyla birlikte hareket etmeye başlamadan önce hareket eden statik çatırtıdan da zevk alıyorum. Hareket eden daha sıcak, daha yüksek bir synth seçimi, başka bir sonik katman ekler. Ayrıca melodik synth hattının o düzensiz, kırık vuruş titreyerek tek başına sürüklenmesini kulaklarıma oldukça çekici buluyorum.
“Tek İhmal”
“Sole Omission”, beni piste çeken salınımlı, bükümlü bilgisayarlı bir ses kullanıyor. Rastgele görünen "bip seslerinden" bir kalıbın oluşmaya başlamasını ve davulların ağır gümbürtüsüne sıçrayan ve tökezleyen başka bir vuruşla katılmasını oldukça ilginç buluyorum. Rastgele ve kontrolsüz görünen şeylerden bir kalıp yaratan enerjik ve kopuk seslerde bir coşku var.
Sert kenarlı synth'in sabit bir kalp atışı ve daha sıcak, metalik synth'lerde çalınan sıkıca örülmüş sonik desene biçim ve şekil veren "Chromatoz"un temelini oluşturan derin bir bas sesi vardır. Sıcak synth nefesleri etrafında yükselmeye devam ederken müziğin içinde titreyen, kulakları yakan bir kekemelik unsuru var. Ayrıca uzaktan gelen bir piyanonun sesini de severim.
"İzinsiz giriş"
"İzinsiz giriş", her şeyi başlatmak için pistin açık alanına hareket eden uzak, havada uçuşan ve oldukça mekanik sesli synth notalarına sahiptir. Metalik synth'ler nota kümeleri halinde dolaşırken, ritmi sert bir şekilde dokunarak ilerlerken, yankılanan ritmin müziğin içinde nasıl gümbürdediğini seviyorum. Ayrıca, benzersiz, çarpık bir kaliteyle gelen synth'i işitsel olarak büyüleyici buluyorum. Notaları bükme şeklini görmezden gelmek oldukça zor ve müziğe ilgi çekici bir unsur katıyor.
"Misillemede bulunmak"
"Reciprocate" ritminde oldukça akılda kalıcı bir tetikleme kalitesi var. Gelen synth, belirli bir bozuk piyano kalitesiyle tespit etmekte zorlandığım bir sese sahip. Karışıyor ve işlemlere daha fazla ilgi katıyor. Ayrıca, gelen çılgınca, çok çeşitli nota dizilerini oldukça ilgi çekici olmak için daha karanlık bir unsur olarak buluyorum. Parça ilerledikçe, vahşi görünen nota dizisinden daha fazla biçim ve yapı kazanarak her şeye şekil katıyor.
Karar
Sewnshut, Myopic'te ve kulaklarımda birçok işitsel doku, duyum ve desen yaratıyor, hepsi müziğe ilgi katıyor. Bu albümde açıkça deneysel bir kalite var, ancak asla müzikalite pahasına değil. Sewnshut'un tüm bu unsurları, synth tabanlı müziğin benzersiz bir ifadesinde bir araya getirmesinden keyif alıyorum.
