İçindekiler:
Karl, müzik, sanat ve yazı konusunda tutkulu, uzun zamandır serbest çalışan bir yazardır.
İlk İzlenimler
Cosmo Cocktail olarak da bilinen Luca Brumat, Time Navigators albümünün, türün yenilikçileri tarafından 2000'lerin ortalarında ilk kez yaratılan türden klasik bir synthwave olduğu gerçeğini tasvip etmiyor.
"Zaman Gezginleri" Albüm İncelemesi
Synth tabanlı müzik genişlemiş, çeşitlenmiş ve sayısız yeni form almış olsa da, klasik çeşitliliğin iyi üretilmiş synthwave'i için hala yer olduğunu hissediyorum. Time Navigators, ilk synth dalgasının en iyi unsurlarını yakalar (korkunç kelime oyununu affederseniz) ve iyi hazırlanmış melodiler, synthwave davul ve bas seslerinin yadsınamaz itici gücü ve baştan sona kalıplar oluşturan birçok geçmeli synth hattı ile sunar. albüm.
Hemen Cosmo Cocktail'in melodik yazı pirzolalarına kapıldım. Parlayan ve parıldayan, ancak genellikle biraz melankoli olan melodiler yarattı. Ben, umudun ortasında bile, daha üzücü bir şeyin ipucundan hoşlanan biriyim çünkü hayat çok sık böyledir. Yükseltmek istediğinde, yetenekli olmaktan daha fazlasıdır. Zaman Gezginlerini dolduran, bir daha geri gelemeyecek olan geçmiş şeyler için nostaljik acıyı takdir ediyorum.
Klasik synthwave, müziğe hem enerji hem de hafiflik katan, gürleyen davullar ile parıldayan, titreşen synth seslerinin evliliğine sahipti ve Time Navigators, bu dengeyi müziği sabitlerken aynı anda kaldırıp uçmasına izin vermek için iyi bir şekilde kullanıyor. Albümün melodik içeriğini iyi sergileyen arka müziği dengeliyor.
Albümün beğendiğim bir diğer unsuru da prodüksiyonun yarattığı ferahlık hissi. Her şey, çeşitli müzik yapı taşlarının hareket etmesine izin veren ve müziğe kolay bir akış katan geniş bir açıklık hissi ile çevrilidir. Abartılı değil, ancak müziğin ferah hissetmesine yardımcı oluyor.
“Downtown Years” da elektro gitarın incelikli kullanımından da keyif aldım. Parçalayıcı bir gitar solosunu doğru bağlamda severim ama buraya sığmaz. Bunun yerine, gitarda müziğe belirli bir hüzünlü nostalji ekleyen ve bu duyguya hoş bir şekilde uyan trajik, yumuşak bir his var.
Spinditty'den
Parça Dağılımı ile Parça
"Downtown Years", hafifçe parlayan synth notaları ve başıboş, oldukça trajik ve yumuşak sesli bir gitarın boş bir mesafeden seslendiği gibi havadar, açık bir his veriyor. Verdiği duygu bana dokunan biriydi. Ayrıca ana melodinin hüzünlü, kayıp, dolambaçlı doğasından da keyif aldım. Sonuçta, aklımda güçlü görüntüler çizen bir parça.
"Lipstick Kiss"te umut, sevgi ve sıcaklık dolu öncü synth melodisi beni etkiledi. Klasik olarak sağlam synthwave ritmi, üstteki sıcak duygulara güzel bir çapa oldu ve pistteki hafif trajik ikincil melodiye ve parçayı ilerletirken ritmin ne kadar enerji eklediğine hayran kaldım.
"Time Navigators", uzun bas akışları ve kusursuz davul sesi üzerinde basamaklanan parlak uçan synth notalarıyla doludur. Etraflarındaki parlaklıkla kontrast oluşturan küçük, hafif gölgeli synth akorları ilgimi çekti. Gerçekten de bu parça bana uzayda ve zamanda hareket etme hissi verdi. Müziğin tümü, akarken doğada oldukça geniş hissettirdi.
Yüksek kaliteli melodiler bu albümün temel unsurlarından biri gibi görünüyor ve yumuşaklık ve umut taşıyan parıldayan, yükselen synth melodisi “Night Breeze”de bir istisna değil. Dönen piyano notalarının tırmanış ve bateri bölümüyle eşleşmesi ile ilgilendim. Bir kez daha, parçadaki melankolinin dokunuşu sadece melodinin yumuşak hissini arttırdı. Dalgalar, martıların seslerini yutarken, ortam seslerinin kullanımının bu parçaya hoş bir gelişme olduğunu düşündüm.
“Bir Yıl Sonra Aklımda Yaz” nostaljik bir özlemle dolup taşıyordu. Melodi, geçen bir yazın rüyasını görürken parladı, şimdi hafızasında kayboluyordu. Derin, sabit bas dalgaları, içinden parlak synth çizgileri geçerken müziğe yatıştırıcı bir his verdi. Yine parça, parçanın melodik unsurlarında aktarılan rüya gibi bir hatıra izlenimi veren havadar bir duyguya sahiptir.
"Push the Pedal Dangerously"yi açan kaba, glitchy synth, pistin zorlu şarjlı doğasına katkıda bulunmaya yardımcı olur. Hızlı davullar müziğin içinde yankılanırken, otoyolda tehlikeli bir şekilde uçuyormuş gibi bir his var. Ana melodi, pistte hızla ilerlerken hem karanlık hem de güçlüdür. Bu pist hırıldayıp zonklarken, enerjik bir şekilde bir sonuca doğru giderken, şık bir spor arabanın gücünü hayal edebiliyorum.
"September Sunset", derin bas akışları ve muzaffer bir synth çizgisi üzerinde titreşen çanlar gibi kolay bir nabzına sahiptir. Ritim bölünürken, uzun sıcak ses akışlarının üzerine yayılmasının tadını çıkardım. Umutlu ama yine de kederli bir synth repliği parıldarken şarkıya hafif bir ağrı hissi giriyor. Bu parça, dünyanın sonsuz döngüleri devam ederken mevsimlerdeki (ve hayatımızdaki) kaçınılmaz dönüşü kabullenme duygusuyla doludur.
Karar
Klasik synthwave'i harika yapan unsurlara odaklanan Cosmo Cocktail, güçlü melodiler, duygusal anlar ve her zaman mevcut olan zonklayıcı ritimlerle dolu bir albüm yarattı. Bu türde yeni bir çığır açmayabilir, ancak klasik synthwave hayranları için kesinlikle oldukça keyifli bir dinleme deneyimi.
