İçindekiler:
Karl, müzik, sanat ve yazı konusunda tutkulu, uzun zamandır serbest çalışan bir yazardır.
Aşk ve Karanlık Üzerine Bir Meditasyon
Diamond Ace, Future Love albümünü “aşk, karanlık ve ışığı bulma” üzerine bir meditasyon olarak tanımlıyor. Değişen duygusal zıtlıklardan oluşan bir atmosferde sırılsıklam. Bazen ortalanmış bir durgunluğun bana dokunduğunu hissettim ve diğer zamanlarda müzik etrafımda dönen gergin enerji dalgalarını fırlattı.
Aydınlık ve karanlığın, barış ve gerginliğin yin/yang nitelikleri bu albümde birbirine karışıyor ve karışıyor. Müzik, üzerinde sürüklenmek için sakin bir havuz veya çeşitli duygular arasında değişen ve titreşen duygusal manzaralarda bir yolculuk olabilir.
Durgun, sakin ve sabit olan izler bu duyguyu kucaklar. Bir nehrin serin derinlikleri gibi yumuşak vuruşlar ve bas ile sabitlenmiş olarak akarlar ve sürüklenirler. Müzik aniden dönebilir ve enerjik bir elektro gitar patlamasıyla ve ileriye doğru akan bir vuruşla, o sessizliği bir fırtına gibi bozabilir. Diamond Ace tarafından çok iyi çalışıldığını düşündüğüm, bu zıt güçlerin dengesi.
Bu albümdeki elektro gitar çalışmasından bahsetmek istiyorum. Retroglyphs'in “Future Signs” üzerine yaptığı gitar çalışması veya Diamond Ace'in kendi çalımı olsun, elektro gitarın solo uçuşları müziğin sonik kapsamını yükseltiyor ve genişletiyor. Gitar, içinde yer aldığı parçaları, arka synth'ler, bas ve davullarla uyumlu enerjik bir hareketle besler. Gitar kesinlikle parçaları yükseltir, ancak müziği oluşturan diğer unsurları asla bunaltmaz.
Söylemek istediğim diğer bir özel söz ise, SUNESIS'in albümün adını verdiği “Future Love” şarkısındaki vokalleri. Etkileyici, hafif dumanlı bir sesi var ve bu seste parçayı inandırıcı bir yoğunlukla ilerletmeye yetecek kadar güçlü. Bana göre Diamond Ace, sesine derinlik ve anlam kattığı için parçada baskın unsur olmasına izin vermek için doğru kararı verdi.
Dinamiklerin Kullanımı
Future Love albümünün keyifli bulduğum bir diğer parçası da Diamond Ace'in dinamikleri kullanma şekliydi. Müziğin tek bir ses seviyesinde kaldığı bir albüm değil. Yükselir ve düşer, anları vurgular ve bir kreşendoya sıçrarken dinleyicinin dikkatini çeker ve sonra tekrar yükselmeden önce düşer. Bazen modern müziğin müzikal dinamikleri gerektiği kadar kullanmadığını hissediyorum ve Diamond Ace'in bu öğeyi albüme yerleştirmek için zaman ayırmasını takdir ediyorum.
Spinditty'den
Parça listesi
Şimdi en sevdiğim kısma geldik! Albümde en güçlü olduğunu düşündüğüm parçaları gözden geçireceğim. Duygusal ya da hayali içerikleriyle birlikte keyif aldığım müzikal unsurlardan ve beni nasıl etkilediğinden bahsedeceğim.
“Antarkid”, üzerinde çalan elektro gitarın tanımladığı parçalardan biri. Buradaki gitar şarkı söylüyor ve zengin, altındaki parçanın üzerinde yükselen enerjik notalar akışında ağlıyor.
Sallanan ve hüzünlü anları olan bu solonun havasında ilham verici ve yaşamı onaylayan bir şey var. Altta, bas ve davullar, duyduğumuz ilk melodik çizgiyi oluşturan synth sesleriyle iç içe geçiyor. Parça ilerledikçe, sesin dinamik ayarları sese hayat katar.
“Future Love”, SUNESIS'in vokal çalışmasının gücüyle belki de benim için albümdeki en güçlü parça. Özlem dolu, nostaljik sözleri alıyor ve bu duygusal öğeleri tam olarak ifade etmek için güçlü sesini kullanıyor. Bu, “böyle zamanlar bir daha gelmeyecek” diye bir ağıt ve SUNESIS, bu parçaya nüfuz eden yalnızlığı ve acıyı ifade ediyor.
Sesinin altında, kesilmiş cam sentezler çınlıyor ve çarpıyor, daha fazla duygu katıyor ama bu kesinlikle SUNESIS'in partisi. Yine, sabit davul ve bas kalp atışı üzerinde kavis çizen ve uçan etkileyici, solo gitar var. Bu parçadan ne kadar keyif aldığımı ne kadar söylesem az.
“Piramitlerde” bana sadece 16-bit Japon uzay nişancı oyunu diye bağıran unsurlar var ve bunu bir iltifat olarak söylüyorum. Hızla titreşen arp'ler ve kalkış sesi, synth'ler bir fırlatma sekansı başlatırken havada uçuşan bir ses dalgası gibi kolayca seğirerek bizi yüksek enerjili bir vuruşa sokar. Melodi dönüyor ve zıplıyor, o kadar enerji verici bir his veriyor ki, vuruş bile bana video oyunu müziğini düşündürüyor, çok fazla enerjiyle harika bir melodi sunuyor.
“Future Signs”, Retroglyphs'in ve onun parçaya gerçek bir varlık hissi katan solist, coşkulu gitar çalımı için bir vitrin. Bu, synthwave ritmi ve ışığı etrafında geniş bir havadarlık, dolaşan synth melodisi olan bir parça ama gitar devreye girdiğinde gerçekten canlılık kazanıyor ve parçaya karakterini katıyor.
Karşıt Sinerjilerde Başarıyı Bulmak
Bu Diamond Ace albümünün başarılı olduğunu düşünüyorum çünkü “aşk, karanlık ve ışığı bulma” temalarını ifade etme hedefini somutlaştırıyor. Müzik konseptlerinin zıtlıkları ve sinerjileri, Future Love'da bu geniş alanı eğlenceli ve müzikal açıdan ilginç bir şekilde keşfediyor.
